Wim De Meester

Met mijn gitaar in mijn armen

Toen ik nog een kind was wist ik niet waarheen.
Ik voelde mij zo eenzaam, onbegrepen en alleen.
Op school al uitgesloten, zij vonden mij te vreemd.
De leraar zei tegen m’n moeder ’waar moet dat met die jongen heen?’.

’k Zocht mijn troost bij de muziek van Hank Williams tot Lou Reed
en zocht naar de drie akkoorden voor het maken van een lied.
Met mijn zes-snarig instrument schreef ik mijn verhaal
en wat ik toen ontdekte was toen echt wonderbaar.

Met mijn gitaar in mijn armen kon ik de wereld aan
En dat zal nooit veranderen, ik ging mijn gang wel gaan.
Tussen klanken en akkoorden daar lag mijn bestaan.
Met mijn gitaar in mijn armen kon ik de wereld aan

Nu zoveel jaren later speel ik nog steeds
in tijden van verwarring, of gewoon als ik mij verveel.
’k Heb geen psychologe nodig om te leren zijn.
Het antwoord vind ik telkens in een stroof en een refrein.

Met mijn gitaar in mijn armen kan ik de wereld aan.
En dat zal nooit veranderen, ik zal mijn gang wel gaan.
Tussen klanken en akkoorden daar ligt mijn bestaan.
Met mijn gitaar in mijn armen kan ik de wereld aan.

© Copyright Wim De Meester