Nicholas Lens

Eva

Eva, je pakt me op m’n adem
Eva, je gooit m’n toekomst om
Eva, m’n natte droom, m’n harem
Eva, je trekt m’n wereld krom.

Eva, k’ zou je zo graag kunnen missen
Want ik hou niet, k’ hield trouwens nooit van misschien
Eva, jouw gedachten op afstand gissen
En vooral, Eva, jouw ogen nooit meer zien.

Eva, ik raak niet van je af
twijfel soms of ik wel bij je hoor.
Eva, jij het koren, ik het kaf
Je geeft me ’t idee, dat ik jou voortdurend stoor.

Eva, je pakt me op m’n adem
Eva, je gooit m’n toekomst om
Eva, m’n wensdroom, m’n harem
Eva, je trekt m’n wereld krom.

Ik gok m’n hoogste aanzien
Maar weet niet, weet niet of ik wel winnen kan
En ’k word verliefd, word verliefd op al je gebaren
En hoop, hoop dat je ’t nooit merken zal.

Eva, ik wou dat ik je kon haten
Want m’n ego, m’n trots heb je vermoord.
Eva, ’k ban je voorgoed uit m’n gedachten
Eva, ik ben een getuige die niet wordt verhoord.

Eva, je pakt me op m’n adem
Eva, je gooit m’n toekomst om
Eva, m’n wensdroom, m’n harem
Eva, je trekt m’n wereld krom.

Maar ik blijf niet op je wachten,
Je steekt je weg, wordt m’n ondergaande zon
Geen mens kan eeuwig blijven smachten
En ik wou, ik wou dat t’ anders kon.

Eva, je pakt me op m’n adem
Eva, je gooit m’n toekomst om
Eva, m’n wensdroom, m’n harem
Eva, je trekt m’n wereld krom.

© Copyright Nicolas Lens