Ik woonde eenzaam op mijn kamer
De ramen dicht, geen horizon
Zo zonder liefde en verlaten
Met weemoed die mij overwon
Geen einde zag ik aan die tunnel
Mijn leven werd één grote ramp
Ja, tot ik weer mocht leren leven
Toen ik jou die dag tegenkwam
Zo mooi, zo mooi
'k Wist niet meer dat de hemel blauw was
Tot jij diep in m'n ogen keek
Zo mooi, zo mooi
'k Wist niet meer dat het leven mooi was
Wanneer je weet waarom, wanneer je weet voor wie je leeft
Zo mooi, zo mooi
Zo mooi, zo mooi
Ik was lang in de put gebleven
Had jij er mij niet uitgesleurd
Door simpele woorden vol van liefde
Waar jij nu elke dag mee kleurt
Ik ben aan jou verslaafd voor 't leven
En weet geen beter medicijn
Ik moet geen overdosis nemen
Om steeds in hoge sferen te zijn
Zo mooi, zo mooi
'k Wist niet meer dat de hemel blauw was
Tot jij diep in m'n ogen keek
Zo mooi, zo mooi
'k Wist niet meer dat het leven mooi was
Wanneer je weet waarom, wanneer je weet voor wie je leeft
Zo mooi, zo mooi
Zo mooi, zo mooi
© Copyright Terra - Nick
Meer liedjes van Luc Steeno op YouTube
Meer info over Luc Steeno
Jouwradio.be - Altijd Nederlandstalige muziek.