Christoff

Mamma Bastia

Ik zag haar voor het eerst in een smal steegje
Op een eiland dat alleen van liefde leeft
Als ze taterde en schaterde, dan zweeg je
Want geen woord dat je er dan nog tussen kreeg

Zij voegde bij het woord altijd de daad
Zij was de prima donna van haar straat

Mamma Bastia : diepe bruine ogen, zwart getooid van kop tot teen
Mamma Bastia : half kromgebogen, gaat zij trots door alles heen
Mamma Bastia : aan het hoofd van de familie commandeert zij iedereen
Mamma Bastia : zoals zij is er maar één

En ieder jaar opnieuw wou ik haar vinden
Op een pleintje of gewoon op haar balkon
Waar een kat, een hond en minstens twintig kinderen
Haar behoedden voor de Corsicaanse zon

Zij waakte altijd over goed en kwaad
Zij was de prima donna van haar straat

Mamma Bastia : diepe bruine ogen, zwart getooid van kop tot teen
Mamma Bastia : half kromgebogen, gaat zij trots door alles heen
Mamma Bastia : aan het hoofd van de familie commandeert zij iedereen
Mamma Bastia : zoals zij is er maar één

Maar vorig jaar, vlakbij de vissershaven
Zag ik hoe zij voor het laatst de kerk verliet
Door de mannen werd zij langzaam weggedragen
En de klokken zongen stil hun diep verdriet

Wat zij voor altijd bij ons achterlaat
Zij blijft de prima donna van haar straat

Mamma Bastia : diepe bruine ogen, zwart getooid van kop tot teen
Mamma Bastia : half kromgebogen, gaat zij trots door alles heen
Mamma Bastia : aan het hoofd van de familie commandeert zij iedereen
Mamma Bastia : zoals zij is er maar één

Zoals zij was er maar één