Wim De Meester

Bluesman

Ik ben misschien wel blank maar mijn ziel is zwart.
Ik heb een mes hier bij mij en eelt op mijn hart.
Ik ben een bluesman (aha),
van de blues mijn schat daar weet ik alles van.

Als kind had ik al een eeuwenoude ziel.
Ik had last van onderdrukking, ’k werd gemeden bovendien.
Ik was een blueskind (aha),
want het leven was mij eenmaal niet gezind.

De vrouw van wie ik hield ging er dan vandoor,
met mijn beste vriend ging ze op de loop.
’k Hoorde een blueslied (aha)
en het trof me met heel mijn hart en ziel.

Ik werkte voor een hongerloon voor de grote baas.
Ik werkte mij ter pletter, precies zoals een slaaf.
Ik ben een bluesman (aha),
Van de blues mijn schat daar weet ik alles van

’k Stond op het kruisweg zoals Robert Johnson.
En de duivel stemde mijn gitaar.
Hij zei ’en nu ga je op plaatsen spelen
en als het kan dan wel liefst goed betaald.’

En zo sta ik hier voor jou, hier op dit toneel,
weg van de miserie, om te overleven.
Ik ben een bluesman (aha).
De blues spelen dat is al wat ik echt kan.

© Copyright Wim De Meester