Philippe Robrecht

Gekooid

Ik zit hier heel m'n leven tussen muren en een hek
Urenlang te staren en te springen als een gek
Vaders met hun kind'ren kijken mij steeds lachend aan
Maar ze denken geen moment dat ik hier kapot zal gaan

Haal me uit m'n kooi
En laat me leven zoals m'n soort
Haal me uit m'n kooi
Want deze hel duurt eeuwig voort

Heb ik dit verdiend, wat heb ik jou misdaan
Heb ik m'n straf niet uitgezeten
Heb ik iemand pijn gedaan
Wie komt me hier bevrijden, wie breekt de stalen poort
M'n leven is niet te benijden
Het is een levenslange moord

Haal me uit m'n kooi
En laat me leven zoals m'n soort
Haal me uit m'n kooi
Want deze hel duurt eeuwig voort

Haal me uit m'n kooi
En laat me leven zoals m'n soort
Haal me uit m'n kooi
Want deze hel duurt eeuwig voort

Wie wil met me ruilen, wie kent m'n lijdensweg
Wie me 's nachts heeft horen huilen moet voelen wat ik zeg
Heeft die hele mensheid het bij het rechte eind
Wanneer ze samen naar me kijken, blijven ze blind voor al m'n pijn

Haal me uit m'n kooi
En laat me leven zoals m'n soort
Haal me uit m'n kooi
Want deze hel duurt eeuwig voort

© Copyright Robrecht