Hugo Matthysen

Blankenberge

Ik had eens een vriendin, zij heette Nancy
Het was zomer en ik kende haar maar pas
Ze wou wel even met me op vakantie
Maar alleen als het naar Blankenberge was

Ik zei 'schat, wat valt daar nu te beleven'
't Is vast nog fakker in Maaseik of Deurne-Zuid
Toen zei ze 'makker, luister nu eens even'
We gaan naar Blankenberge of ik maak het uit

Blankenberge Blankenberge, wonderschone stad
Ik wou dat ik in m'n achtertuin zo'n Blankenberge had
Blankenberge Blankenberge, parel aan de kust
De mooiste plek op aarde voor wie zand met schelpjes lust

Ik hield van Nancy, wij dus voor drie weken
Naar Blankenberge, dik tegen m'n zin
We reden 's avonds langs de discotheken
Met zo'n trapautootje, ik met m'n vriendin

We hebben uren op het strand gelegen
'k Smeerde haar in met zonne-olie faktor vier
Wat wel eens kietelde, daar kon ze dan niet tegen
't Was tof in Blankenberge, we hadden veel plezier

Blankenberge Blankenberge, 't was er echt enorm
Het weer was altijd schitterend en Nancy was in form
Blankenberge Blankenberge, ge had ons moeten zien
Ik was daar in The King en mijn Nancy was de Queen

Ijs met nootjes, vissersbootjes, zwemmen in de zee
Duizend dikke Duitsers zwommen vrolijk met ons mee
's Avonds nog wat cocktails en daarna hup in de tent
Jaja, die Nancy heeft mij die drie weken meer dan flink verwend

Blankenberge Blankenberge, 'k droom er soms nog van
Blankenberge paradijs, hier staat je grootste fan
Blankenberge Blankenberge, oh waar is de tijd
Ik ben nu tien jaar ouder en die Nancy ben ik kwijt
Die Nancy ben ik kwijt

© Copyright Matthysen