Frank Boeijen

Zonder koninkrijk

Hoe is het met jou, mooie dwaas, met je verhalen
Ben je nog steeds bang voor de nacht
Denk je nog steeds dat ze jou komen halen
Is je beste vriend nog steeds je bodyguard

Die achter je rug kwaad van je spreekt
En geen geweten meer heeft
Zonder een haven, in de verte in zicht
Zo vind je nooit meer de weg naar huis terug

Zeg me 'hoe voelt het'
Op je troon van goud
En zeg me 'hoe voelt het'
Is er iemand die van je houdt
Zeg me 'hoe voelt het, hoe voelt het, hoe voelt dat nou'
Een koningin te zijn zonder een koninkrijk

Waar ga je heen zo alleen in het donker
Als een muurbloem in de nacht
Met je gelakte kapotgekrabde nagels
Is er iemand die daarvoor een reden gaf

Is er iemand die toen hij knielde voor jouw troon
Niet vreesde voor zijn lot
Is er iemand die jou ooit heeft verteld
Dat het leven met jou is als een feest in de hel

Zeg me 'hoe voelt het'
Op je troon van goud
En zeg me 'hoe voelt het'
Is er iemand die van je houdt
Zeg me 'hoe voelt het, hoe voelt het, hoe voelt dat nou'
Een koningin te zijn zonder een koninkrijk

Is er iemand die toen hij knielde voor jouw troon
Niet vreesde voor zijn lot
Is er iemand die jou ooit heeft verteld
Dat het leven met jou is als een feest in de hel

Zeg me 'hoe voelt het'
Zeg me 'hoe voelt het'
Zeg me 'hoe voelt het'
Zeg me 'hoe voelt het'

Zeg me 'hoe voelt het'
Op je troon van goud
Zeg me 'hoe voelt het'
Is er iemand die van je houdt
Zeg me 'hoe voelt het, hoe voelt het, hoe voelt dat nou'
Een koningin te zijn zonder een koninkrijk

© Copyright Boeijen